Najlepsi bariści świata spędzają długie godziny na dopracowywaniu receptury kawy, by zaserwować nam kubek możliwie najlepszego napoju na dobry początek dnia. By kawa rzeczywiście smakowała, należy skupić się na wielu aspektach jednocześnie: jej rodzaju, sposobie obróbki i palenia, stopniu mielenia, temperaturze wody, czasie parzenia i odpowiednio dobranej metodzie – to zaledwie kilka zależnych od siebie czynników wpływających na jej smak i aromat. Nie inaczej jest w świecie nauki!

By uniknąć błędnej odpowiedzi (czyli „złej kawy”), należy unikać wnioskowania na podstawie ograniczonych przeświadczeń, a dane uzyskane w eksperymencie powinny być rozpatrywane w szerszym kontekście i przy prawidłowo prowadzonej analizie statystycznej (mowa tu o tzw. koncepcji factfulness, swoją drogą świetna książka, polecamy). W końcu opracowanie norm postępowania i odtwarzalność pomiarów to podstawy naukowej solidności!

Praca naszych badaczy „Spectroscopic properties of close-to-perfect-monolayer quasi-free-standing epitaxial graphene on 6H-SiC(0001)” to istotny krok w wypracowywaniu narzędzi i norm (jak w przepisie na dobrą kawę, aby zawsze smakowała) do certyfikacji grafenu epitaksjalnego. W artykule znajdziecie zatem opracowanie szczegółowej analizy w spektroskopii Ramanowskiej i elipsometrycznej grafenu epitaksjalnego.